Een veel gestelde vraag is wat het verschil is tussen centrale en decentrale sociale media. We bekijken in dit artikel via recente nieuwsberichten hoe de grote centrale mediabedrijven onze communicatie beïnvloeden.

              

Als je een beetje oplet, kan het je niet ontgaan. De publieke platforms waarop we communiceren geven bijna dagelijks aan dat ze meer gaan censureren en dat ze meer mensen willen buitensluiten. Maar het kan ook anders.

Het effect van Block Lists

De grote centrale mediabedrijven zoals Facebook, Twitter, Google en Instagram maken grootschalig gebruik van zogenaamde ‘block lists’. Dit zijn lijsten van bepaalde onderwerpen, soorten berichten of personen die standaard weggefilterd worden via kunstmatige intelligentie. Block lists kunnen uiteraard goede intenties hebben, je wilt bijvoorbeeld kinderporno of grof geweld uit beeld houden. Maar tegelijkertijd is dit ook een prachtig middel om berichtgeving te kunnen sturen en manipuleren. Alles wat niet past bij het gewenste wereldbeeld kan hiermee weggefilterd worden en dat gebeurt dan ook volop. Hierdoor wordt de nieuwsgeving steeds eenzijdiger en komen alternatieve visies steeds minder in beeld. Dit ondermijnt de vrije en onafhankelijke nieuwsvoorziening.

De afgelopen weken waren de block lists van Pinterest in het nieuws. In een stuk bij DailyMail bleek dat conservatieve websites, zoals Pro-Life websites (anti-abortus) daar op de pornografie-block list werden gezet, zodat je vanaf Pinterest niet meer naar Pro-Life websites kon linken. Een klokkenluider lekte de porno-block list van Pinterest en er bleken diverse bepaald niet pornografische websites op te staan. Niet alleen de Pro-Life website Live Action, maar kennelijk ook christelijke websites of pagina’s die teksten als ‘bijbel verzen’ of ‘christelijk pasen’ bevatten. En ook de informatieve website ForbiddenKnowledge TV van Alexandra Bruce en de kritische website ZeroHedge stonden op deze blokkeerlijst.

Ook Google, Twitter en Facebook gaan verder met censureren

Afgelopen week was in het nieuws dat Google een zogenaamde ‘all fringe domains’-lijst heeft samengesteld van alternatieve nieuwssites. Wat deze websites gemeen hebben is dat ze allemaal kritische berichten publiceren over het functioneren van de overheid. Het lijkt er op dat ook deze lijst weggefilterd gaat worden uit de zoekresultaten. En Google ging afgelopen week weer verder met het verwijderen van ‘lastige figuren’. Zo verwijderde het bijvoorbeeld Black Pigeon Speaks van YouTube vanwege onduidelijke redenen. Zo bouw je een kanaal op met 500.000 volgers, zo ben je die weer kwijt. Na grote ophef voelde Google zich echter gedwongen het kanaal van Black Pigeon Speaks weer te activeren. Poging mislukt.

Wellicht is het interessant om iemand te zien demonstreren bij het Europese Twitter hoofdkwartier in Ierland? De geweldige Ierse journaliste Gemma O’Doherty ging deze week naar de baas van Twitter toe om haar te confronteren met de dubieuze activiteiten van Twitter. Niemand wilde haar te woord staan. De Ierse politie werd zelfs ingeroepen om het Internationale Twitter Grootbedrijf te beschermen tegen deze keurige Ierse journaliste. Op verzoek van de politie (ze werden getrakteerd op gratis eten) deed een medewerker van Twitter de publieke WC op slot in de hoop dat O’Doherty snel weer weg ging. Het gedrag van Twitter is te gênant voor woorden.

Deze week gaf Facebook op hun beurt weer aan dat het voortaan ‘onpopulaire’ reacties gaat wegfilteren en daarmee uit het zicht gaat verwijderen. En vorige maand werd de WordPress-blog van de kritische onderzoeksjournalist Jon Rappoport offline gehaald. En succes verder met je publieke dialoog! De toenemende censuur is vrijwel dagelijks in het nieuws.

De VoxAdpocalypse

Onlangs was bijvoorbeeld ook de zogenoemde #VoxAdpocalypse op YouTube in het nieuws. Carlos Maza, videomaker bij de nieuwswebsite Vox, voelde zich gekwetst door wat komiek Steven Crowder zei op YouTube. En YouTube reageerde zowaar een keer niet door direct video’s te verwijderen en partijen te verbannen. Toen YouTube weigerde het videokanaal van de populaire, conservatieve Steven Crowder met 3,9 miljoen volgers te verwijderen, maar ‘slechts’ de advertenties van zijn kanaal verwijderde (waarmee Crowder’s inkomsten wegvielen), brak de hel los. De voornamelijk liberaal georiënteerde medewerkers van Google kwamen in opstand tegen de eveneens liberaal georiënteerde YouTube-baas en Google voelde zich genoodzaakt officieel te reageren. Het excuus voor het niet censureren van Crowder door de CEO van YouTube bleek niet genoeg. Google baas Sundar Pichai moest hier zelfs een verklaring over afleggen.

Yesterday, Susan [red: Wojcicki, CEO YouTube] apologized publicly for the pain some of these issues have caused. With respect to YouTube, Susan and the team are already taking a hard look at the harassment policies […] I am committed to taking action and working with you all to make our workplace more inclusive and to ensure our products work for everyone.

De reactie? Een voornemen tot meer censuur. YouTube kondigt meer actie aan om gekwetste gevoelens van bezoekers en medewerkers weg te nemen, en verplicht zichzelf daarmee uiteraard om nog meer censuur toe te gaan passen.

De EU gaat smaad verwijderen

Het Europese Hof op haar beurt was in het nieuws om aan te geven dat het voortaan ook ‘smaad’ gaat laten verwijderen.

Sociaal netwerk Facebook kan worden verplicht om smaadberichten van zijn platform te verwijderen […] Websites en hostingproviders kunnen worden verplicht om specifieke smaadberichten op te sporen en te verwijderen, aldus de advocaat-generaal. Daarbij kan ook worden verplicht om vergelijkbare berichten te wissen.

Binnenkort hoef je dus maar te roepen ‘Gekwetst!’ of ‘Smaad!’ en websites moeten materiaal direct verwijderen. Indien niet door kijkers, belangengroepen of bedrijven, dan wel gesteund door de overheid. En vergis je niet, meningen en informatie die de liberale machthebbers niet leuk vinden verdwijnen tegenwoordig al snel in de block lists.

Dat kan beter

De manier van werken op internet, waarbij al onze communicatie door de servers van grote internetbedrijven loopt, is uiteraard niet toevallig ontstaan. Want waarom zou je je genoodzaakt voelen al je privé communicatie te voeren via de servers van de grootste multinationale bedrijven? Daar was heel wat PR voor nodig en vele miljarden dollars, maar dat is vervolgens wel mooi gelukt. Het leven van velen draait tegenwoordig bijna volledig om communicatie via YouTube, Facebook, Twitter, Instagram, Pinterest, WhatsApp, etc.

In de afbeelding links bovenaan de pagina zie je drie personen communiceren en alle communicatie verloopt via de centrale (Silicon Valley) giganten. Of we nu communiceren op YouTube, Instagram, WhatsApp, Gmail, Hotmail, Pinterest, Facebook, Messenger of Twitter. Elke communicatie gaat via een grote organisatie die zich kan, gaat en moet bemoeien met de inhoud van je communicatie. Dat is natuurlijk volstrekt onnodig en een kwalijk resultaat. Bekijk hierover bijvoorbeeld onderstaande video van PragerU eens.

Het is uiteraard helemaal niet logisch om bij het onderling communiceren semi-verplicht gebruik te moeten maken van de grootste, machtigste Silicon Valley bedrijven. Internet was juist ontworpen om die afhankelijkheid van grote centrale knooppunten ongedaan te maken. En wat doen we vervolgens? We gaan met z’n allen communiceren via Facebook en YouTube. Met als gevolg uiteraard dat deze bedrijven hun macht gaan misbruiken door zich te bemoeien met de inhoud van onze communicatie.

Luister ook eens naar het betoog (5 minuten) van Coen de Jong vorige week bij Café Weltschmerz: “De verwende machthebbers vragen uw steun” en hoor wat hij zegt over de media.

Dat kan duidelijk beter!

Decentrale communicatie van onafhankelijk nieuws

Al sinds 1971 hebben we hiervoor een prachtig middel op internet, namelijk: e-mail. E-mail maakt het mogelijk om zelf met anderen via internet te communiceren zonder allerlei tussenpersonen. En wat geweldig is dat, een gesprek tussen personen vindt plaats zonder dat de grootste bedrijven op internet zich hiermee kunnen bemoeien. E-mail omzeilt de tussenkomst van overheden, grootbedrijven, etc. Tenzij je uiteraard gebruik maakt van Hotmail (Microsoft), Gmail (Google), iCloud (Apple), etc. Door de inzet van de AIVD heb je sowieso geen privacy meer op internet, dus ook niet met e-mail. Maar censuur en ingrijpen in je communicatie is zo wel een heel een stuk lastiger!

          

Maar de tijd gaat door, nieuwe functionaliteiten worden vanzelfsprekend en ons communiceren wordt dynamischer. Wat moeten we doen? Afhankelijk blijven van Google, Facebook en Twitter die dagelijks publiekelijk uitspreken zich meer te willen gaan bemoeien met jouw persoonlijke communicatie? Natuurlijk niet!

De oplossing is vrij eenvoudig: decentrale communicatie. De weg terug naar decentrale communicatie – zonder tussenkomst van het Silicon Valley Grootbedrijf – is logisch en eenvoudig. Naast e-mail is dit reeds mogelijk met vier actuele technologieën. Elk van deze opties biedt prachtige mogelijkheden voor decentrale communicatie:

• Jabber / XMPP – Voor decentrale, persoonlijke berichten.
• OStatus – Voor het posten van Twitter-achtige microblog berichten naar volgers.
• ActivityPub – Voor allerlei communicatie naar individuen of naar volgers.
• RSS feeds – Speciaal gemaakt voor nieuwsoverzichten.

We hebben deze namen al een paar keer eerder genoemd, maar elk op zich is goud waard. We focussen ons met Bouwen aan Beter voornamelijk op ActivityPub en RSS feeds. ActivityPub is een nieuwe internetstandaard met alle functionaliteiten van Facebook, Instagram en Twitter, maar dan decentraal. Ons plan is vrij eenvoudig: inzetten op ActivityPub. En daarvoor hebben we onlangs nieuwe software geïmplementeerd die veel mogelijk maakt. Daarover schrijven we binnenkort meer.