Het ‘narratief’: verhalen, belangen en selectie van passende feiten

In voorgaande berichtgeving zagen we hoe groepsdenken een controlesysteem kan worden dat dicteert hoe politici en media rapporteren. Groepsdenken is iets wat je overkomt, maar je kan het uiteraard ook bewust veroorzaken. Het bewust veroorzaken van groepsdenken gebeurt met het voortbrengen (propageren) van verhalen. Dit is bekend onder de term ‘narratief’.

Sprookjes. Afbeelding door Comfreak overgenomen van Pixabay

In deze longread een blik op het narratief, selectie van feiten die passen in het gewenste narratief door “nieuws”-organisaties en hoe wordt omgegaan met feiten die niet passen in het narratief. We hopen je met dit bericht meer inzicht te geven in de handelswijze van de regering, zodat je de acties en verhalen juist kunt plaatsen en goed op waarde kunt beoordelen.

Het bioveiligheid narratief

We worden dagelijks in de media, in persconferenties en door elkaar aangesproken over het virus-verhaal. Dat is uiteraard letterlijk een verhaallijn. Er is een nieuwe griep, dus moeten we allemaal onze vrijheid opgeven. “We moeten het samen doen”, “als we ons goed gedragen dan mogen we misschien over twee weken weer…”, “het is tot het vaccin, dan komt de vrijheid weer terug.”

Na negen maanden volksgezondheidsbeleid in Nederland is er niets veranderd in het “nieuwe normaal”-beleid. Het schemert ondertussen ook door dat ook mét het ‘vaccin’ de 1.5 meter afgedwongen afstand en de niet-werkende mondkapjesplicht niet stoppen. De komende maanden verandert er ook niets fundamenteels in de aanpak. Beetje opschalen, beetje afschalen – en herhaal. Winkels en restaurants sluiten, dan weer even openen en daarna weer sluiten. Kerst en Oud en Nieuw verbieden, of toch niet, of toch wel. De bevolking toespreken en behandelen als kleine kinderen? Het nieuwe normaal.

Angst en isolatie, het burgertje pesten gaat immer door. Met verbeteren van gezondheid heeft het uiteraard niets van doen. Rutte noemt het vanaf dag één niet voor niets: het nieuwe normaal. We dienen deze gang van zaken te accepteren als normaal, hij zegt het letterlijk. Ondertussen is de vrijheid, mensenrechten en democratische inspraak in Nederland fundamenteel herzien, namelijk grotendeels verdwenen.

De overheid en de grote media blijven volharden in hun verhaal – hun narratief – over ‘besmettingen’, 1.5 meter samenscholingsverboden en virus-blokkerende mondkapjes.

Een narratief is een samenhangend verhaal om bepaalde (politieke) ideeën overtuigend te presenteren. Het Latijnse werkwoord narrare betekent ‘vertellen’. Als zelfstandig naamwoord betekent narratief ‘verhaal’. Het is in eerste instantie een term uit de letterkunde. Maar het kan, bijvoorbeeld in de sociologie, ook een zingevingsverhaal zijn: een verhaal dat de normen, waarden en overtuigingen van een groep, cultuur of samenleving weerspiegelt.

We leren zo langzamerhand dat de maatregelen niet weg gaan door keurig het voorgeschreven beleid van de overheid op te volgen. We leren dat wat de grote media schrijft weinig te maken heeft met de realiteit. Het verhaal van het “nieuwe normaal” heeft echter alles te maken met een opgedrongen, globalistisch politieke wens. Het onder druk doorvoeren van een ongewenste, politieke agenda.

Bekijk de in Nederland genomen maatregelen eens: ongrondwettelijke lockdowns/huisarrests (gevangenisterm), vergaande en blijvende beperking van de bewegingsvrijheid, het alcoholverbod, verbod op samenkomst, demonstraties worden hardhandig neergeslagen, invoering van spertijd/avondklokken (oorlogterm), niet-werkende mondkapjes verplichten om je gedrag te veranderen, druk op experimentele injecties, het aanzienlijk beperken van mensenrechten, de grondwet slopen, structureel misbruik van wetenschap en rechtspraak, oneindige angst-campagnes, grootschalige geheimhouding van afspraken, geen openlijke onderbouwing van maatregelen, structurele misrepresentatie van feiten, etc.

Stel jezelf de vraag eens: Zijn dat maatregelen die de gezondheid van een samenleving verbeteren?

De overheid ontwikkelt een verhaallijn

Aanschouw in de afbeelding het ‘gezondheids’-narratief. Het beleid rust op een door PR-medewerkers ontwikkeld verhaallijntje, voorzien als het is van belerende toon. Een verhaallijn, dan wel volledig zonder onderbouwing en bewijslevering over het verbeteren van gezondheid van de bevolking. Want feiten en onderbouwing zijn uiteraard niet nodig voor verhaaltjes, zelfs volstrekt onwenselijk voor het beschermen van de geloofwaardigheid van verhaaltjes. Het verhaaltje is vooral gericht om mensen te beïnvloeden in hun gedachten.

Je belastinggeld aan het werk, de verhaallijn en de toon. Voorbeeld via: Jensen.nl.

Je kunt de ontwikkeling en toon van de door Mark Rutte (VVD) en Hugo de Jonge (CDA) gekozen verhaallijn rustig nalezen op Rijksoverheid.nl, de ontwikkeling van de sprookjes wordt gewoon openbaar besproken. De officiële beleidsnota “doorontwikkeling verhaallijn en toon” van 1-11-2020. Je belastinggeld wordt goed gebruikt voor (lees: tegen) je, in “PR”-activiteiten.

In verhalen doet de waarheid er niet zo veel meer toe, het continueren van het verhaal en het boeien van de luisteraar is het enige wat telt. De misleiding is ondertussen wel voor ieder te zien die het wil zien. “We moeten ons wel heel goed realiseren, dat degene die ons op grote schaal voorgelogen hebben, en propaganda hebben bedreven, bijna de gehele mensgeschiedenis al, dat zijn de overheden”, luister nog eens goed naar Cees Hamelink.

Ja, de 700 FTE PR/Propaganda medewerkers actief voor Mark Rutte doen hun werk goed. Althans, ze nemen keurig de internationale narratieven over en vertalen die nauwlettend in het Nederlands. Want de verhaallijnen over de corona vaccins zijn al in juli 2020 door Yale University vormgegeven. Ver voordat een vaccin daadwerkelijk beschikbaar was besloot men al dat het veilig en effectief was en dat het verspreiding zou stoppen. Dat terwijl verspreiding in het geheel geen onderdeel was van de medisch onderzoek van de farmaceutische die het vaccin ontwikkelden. Het “tegengaan” van besmettingen was gewoon nooit onderzocht, toch deed je het volgens het narratief én onze overheid wel voor elkaar om besmetting tegen te gaan! Onware en ongeteste aannames als basis voor besluitvorming door de overheid, we zien het continu. Een goed narratief heeft duidelijk geen feiten nodig.

Die 700 FTE (~1000 medewerkers) PR medewerkers zorgen er dus vooral voor dat het vastgestelde, internationale narratief in Nederland consistent naar voren komt in de Nederlandse media. Want meer doet de Nederlandse overheid niet. Het vastgestelde beleid vertalen naar het Nederlands, verkopen in de media en implementeren als wet. En dat beleid, dat narratief, die verhaallijnen hoeven uiteraard niet overeen te komen met de realiteit of de feiten. Accurate feiten zijn namelijk niet benodigd voor het verkondigen van “het narratief”. Zoals we allemaal weten bij het lezen van boeken en het kijken van TV en film: bij een goed verhaal zijn geen reële feiten nodig. Dat heet de suspension of disbelieve.

Suspension of disbelief is een literaire term die slaat op de bereidheid van een lezer of toeschouwer om bij een fictief verhaal zijn scepticisme tijdelijk opzij te zetten. Gebeurtenissen die in werkelijkheid niet mogelijk zijn worden geaccepteerd als “wel mogelijk” binnen het fictieve universum waarin het verhaal zich afspeelt. De lezer/kijker zal er dan niet te diep over nadenken en zich niet af laten leiden van het verhaal door de gedachte dat wat hij ziet of leest nooit echt kan gebeuren of ingaat tegen geldende logica.

Feiten leiden de luisteraars slechts af van het verhaal dat wordt voorgehouden. Feiten hebben de eigenschap illusies te doorbreken. Als je het als schrijver van het narratief heel bont maakt met de realiteit, dan doorbreek je de suspension of disbelief bij de toehoorder. Dan veroorzaak je als verhalenverteller een moment van desillusie. Dan verdwijnt het geloof in het verhaal.

Het narratief en de selectie van passende feiten

Om het narratief toch enigszins te onderbouwen, zoekt de overheid en de media heel actief naar ‘feiten’ die passen in het verhaal. Vooral angst veroorzakende feiten zijn behulpzaam. Voorheen was dit het aantal doden, die al dan niet met (toeval) of aan (aanleiding) de griep stierven. Dat was voor de zomer. Nu is het uiteraard de positieve test-resultaten, steevast geteld als “besmettingen” of “patiënten”. Zonder test-resultaten valt het verhaal over beperken van vrijheden en mensenrechten uiteraard uit elkaar. De bevolking moet dus onder druk gezet worden om zich te laten testen. En het ondertussen zeer slechte imago van de PCR-test moet daarvoor beschermd worden, koste wat kost.

Voorbeeld van selectieve feiten is de druppel-theorie van het verspreiden van het virus. Om druppels te voorkomen moeten we immers mondkapjes op. En daar is de 1.5 meter maatregel die samenscholingsverboden rationaliseren. Het virus verspreidt zich alleen niet voornamelijk via druppels, maar via aerosols binnenshuis. En dat feit past dan weer niet, dus dat selecteren we selectief weg. De desinfecterende gels voor handen. Passend in het narratief: Het virus verspreidt zich via handen en objecten die we aanraken, dus mogen mensen elkaar niet meer aanraken. Behalve dat ondertussen vast staat dat ook dit niet het geval is, maar dat feit selecteren we dan weer weg.

Het griepvirus is geclassificeerd als een Groep A ziekte. Groep A ziektes zijn o.a. Polio en Ebola. Het griepvirus is dus één van de zwaarst mogelijke besmettingsziektes. Dat past in het narratief. Kennelijk is alleen wel een PCR-test nodig om te weten of je ziek bent van deze specifieke Groep A ziekte, waarvan symptomen toch vooral gewone griepsymptomen zijn. Dat is een niet passend feit. Door deze griep echter als Groep A ziekte te definiëren (Passend), en daar niet op terug te komen met voortschrijdend inzicht (Niet Passend), kan de overheid echter de zwaarst mogelijke maatregelen nemen (Passend). De IFR is echter erg laag en dalend. (Niet Passend). Maar er moet wereldwijd beleid uitgerold worden, dus werd deze griepvariant dit jaar gepromoveerd tot Groep A ziekte (Passend).

Gedachten die niet passen in het narratief, worden weggefilterd door gatekeepers.

Een Gatekeeper is een persoon die de toegang tot iets controleert, bijvoorbeeld via een stadspoort of uitsmijter, of meer abstract, controleert wie toegang krijgt tot een categorie of status. Gatekeepers beoordelen wie er “in of uit” is, in de klassieke woorden van managementgeleerde Kurt Lewin.

De overheid en de overheidsmedia brengen uiteraard alleen passende feiten. En de overheidsmedia stellen vast welke feiten erbij horen en welke niet. Onwelgevallige feiten die niet in het narratief van de officieel erkende waarheid (i.e. propaganda) passen, worden door de regering, de media en voorop Minister Ollongren (D66) genoemd: nepnieuws. Hoe heden ten dage omgegaan wordt met niet in het officiële verhaal passende feiten, werd ook weer pijnlijk duidelijk met de feiten rondom de Laptop van Hunter Biden.

De Media, het Biden-narratief en de Biden-feiten

Hunter Biden is de drugsverslaafde zoon van VS presidents-kandidaat Joe Biden (D). Hunter Biden werd uit het leger ontslagen vanwege zijn verslaving waarna hij zonder enige ervaring werd aangenomen door het energiebedrijf Burisma in Oekraïne. Dit gebeurt juist op het moment dat in Oekraïne een onderzoek startte naar de praktijken van Burisma. Hunter Biden kreeg uit het niets een miljoen per jaar, en de vader van Hunter Biden (destijds vice-president) Joe Biden zette de Oekraïense overheid onderdruk de hoofdonderzoeker te ontslaan, schepte daar zelfs over op bij de Council on Foreign Relations, door 1 miljard dollar subsidie achter te houden. En dat lukte, het Burisma-onderzoek werd per direct gestaakt. Missie geslaagd.

Hunter Biden had echter een laptop, met allerlei privécommunicatie over deze praktijken. En die had hij blijvend achter gelaten ter reparatie in een computerwinkel. De berichten over misdadige praktijken die waren gedocumenteerd op die laptop, die lekte uit. Handig, uiteraard, zo vlak voor de verkiezingen.

Politico.com over de Biden-feiten voor de verkiezingen

De media bleek echter al het nieuws over de Biden Laptop te onderdrukken. De Hunter Biden Laptop bleek ineens Russische disinfo, volgens de grote media. Men vond uiteraard steun voor dit verhaaltje bij de professionele leugenaars van de inlichtingendiensten. Big Tech (Facebook, Google/YouTube en Twitter) zette direct in op een totaal-onderdrukking van deze onwelgevallige Biden-feiten. Dit terwijl geen enkel familielid het lekken van de laptop ontkende en zakenpartners de feiten en rol hierin van Joe Biden bevestigden. Onderzoek naar de activiteiten van Hunter Biden liepen reeds sinds 2018!

De Gatekeepers van Big Tech steunde Joe Biden echter actief tijdens de verkiezingen, door gezamenlijk de onwelgevallige feiten hard te onderdrukken. De zeer reële criminaliteit van de Biden familie werd actief bestreden vanuit vele overheidsdisciplines, gezamenlijk optredende Big Tech bedrijven en de bekende instituten. Een gezamenlijk als één front optreden tegen de New York Post en de onwelgevallige feiten over de zoon van globalistenspreekbuis Joe Biden.

New York Post over “Big Tech”-censuur over Biden-feiten tijdens de verkiezingen

Zie ook eens de video van Laura Ingraham over hoe de media actief Joe Biden hielp. Onderzoek in deze context ook eens de rol van Google topman Erik Schmidt bij de Democratische partij.

De leugen is drie maal de wereld rond…

De leugen is drie maal de wereld rond voordat de waarheid zijn schoenen aan heeft. De leugen is snel, de waarheid is koppig en volhardend. De onderdrukking van onwelgevallige feiten gaat goed… totdat uiteraard overduidelijk het tegenovergestelde blijkt. Bij de Amerikaanse Justice Department loopt reeds een uitgebreid onderzoek naar Hunter Biden, en dat al ruim voor de verkiezingen. Wat iedereen dus al wist, en wat buiten kijf stond, is dat de Biden familie zeer vreemde dingen doet voor hun geld. Het is nu (ruim na de verkiezingen uiteraard) officieel erkend. Erkend, ook door de Biden familie zelf overigens.

Politico.com over de Biden-feiten na de verkiezingen

Misdaden door Bidens passen voor de verkiezingen niet in het gewenste narratief, dus de grote media en Big Tech ontkende het met toegepaste censuur van social media gebruikers. En deze mishandeling van feiten rondom de Biden-familie is toegestaan, want Kamala Harris moet, volledig ongekozen als ze is, geïnjecteerd worden als “eerste vrouwelijke President van Amerika”, dat is het gewenste plan, voorzien van prachtig narratief. Dus Biden moet na zijn inauguratie spoedig plaatsmaken voor Harris. En je ziet de bekende partijen, inclusief de media uiteraard, daar nu alvast voor positioneren. Je ziet dus dat het Biden-narratief spoedig zal gaan veranderen, waarvan akte.

Maar het gaat hier slechts over het leiderschap over de vrije wereld, het is dus een kniesoor die daar verder op let. Toch? Aanschouw het doelbewust disfunctioneren van de media.

De rol van de media, definities van relevante terminologie

Het is uiteraard van cruciaal belang dat je de media mee krijgt in je verhaal. We zagen reeds de termen ‘narratief’ en ‘suspension of disbelief’. We kijken verder naar de definities van relevante terminologie.

De media bepaalt het verhaal en de agenda van beleid, volgens de Agenda-setting Theorie:

De agenda-setting theorie (Engels: agenda-setting theory) beschrijft de mogelijkheid van de media om de onderwerpen op de agenda van de bevolking te bepalen. Dat is, als een nieuwsartikel vaak en prominent wordt behandeld, dan zal de bevolking dat punt als belangrijker zien.

Het is er dus volledig aan gelegen, dat alle media alarmistisch rapporteren over het bioveiligheids-narratief, zoals continue rapportage over hoge aantallen positieve PCR-test uitslagen, om de bevolking succesvol te overrompelen en de kapjes bij iedereen voor de mond te krijgen, restaurants en winkels te kunnen sluiten, kliklijnen actief gebeld te krijgen, feesten te verbieden, etc.

Hoe je met de agenda-settings theorie direct het beleid kunt bepalen, wordt in meer detail duidelijk gemaakt in de Problem-Reaction-Solution methode. Dit is ook bekend als de Hegeliaanse dialectiek, voor hen die hier meer over willen weten. Interessant materiaal om eens te onderzoeken.

Het is een reeds eeuwenlang gebruikte strategie om de media in te zetten om de bevolking in een narratief te laten geloven, om daarmee het door jou gewenste beleid te realiseren. En centraal daarin staat dan uiteraard, dat de media je verhaal prominent in beeld brengt. Het totaal overrompelen van de bevolking met een bepaald narratief wordt genoemd: Flood the zone.

Flood the zone is een strategie van de pers in het creëren van talrijke nieuwsverhalen om af te leiden van slechte pers of van controversiële acties.

Als strategie de pers inzetten om met vele narratief-bevestigende berichten de bevolking af te leiden van controversiële of onwelgevallige feiten, wegdrukken uit het zicht, overstelpen met narratief-bevestigend materiaal. Voor het goed houden van een verhaal moet de overheid uiteraard de grote media mee krijgen. En dat lukt voortreffelijk goed in de praktijk. Herkent u hier iets van in de Nederlandse media wellicht?

Meer bekende overredingsstrategieën

De “flood the zone”-strategie werd vooral bekend doordat alle bij de ‘pandemie’ betrokken partijen, in oktober 2019 (in Event 201) al vol waren over het feit dat Flood The Zone nodig was voor het verkopen van deze griep als ‘pandemie’. Flood the zone was nodig, besloot men reeds op 18 oktober 2019, om alle onwelgevallige feiten op dit haperende virus-dossier weg te spoelen. De aanwezigen benadrukten dit allen, zelfs gretig, als van cruciaal belang.

Wanneer iemand twee tegenstrijdige feiten beide probeert te geloven (mondkapjes werken niet tegen virussen + mondkapjes zijn nodig als bescherming tegen virussen), ontstaat een bijzondere frictie in de mentale verwerking van feiten. Dit heet cognitieve dissonantie.

Cognitieve dissonantie is de onaangename spanning die iemand ervaart bij tegenstrijdige overtuigingen, ideeën of opvattingen of bij handelen in strijd met de eigen overtuiging.

Een overtreffende en bewust ingezette vorm van cognitieve dissonantie is Gaslighting. Wanneer je cognitieve dissonantie zover doorvoert dat je de ontvanger laat twijfelen aan pertinente, concrete, bewezen feiten, dan heet dat Gaslighting.

Gaslighting is een vorm van psychologische manipulatie waarbij de pleger erop uit is zijn slachtoffer (tegenstander) mentaal te ontredderen. Dit probeert de pleger te bewerkstelligen door bij het slachtoffer twijfel te zaaien aan het eigen gezonde verstand. De gaslighter zal de werkelijkheid glashard ontkennen, of precies het tegendeel beweren van eerder door hem gedane uitspraken. De term is afkomstig van de titel van het gelijknamig toneelstuk Gaslight, dat ook meermaals verfilmd is. De term wordt ook gebruikt in wetenschappelijke, psychologische literatuur en in de politieke journalistiek.

Gaslighting is ook bekend onder de noemer ‘je liegende ogen’, in het bekende citaat: “Who Ya Gonna Believe, Me Or Your Lying Eyes?”

Oordeel zelf of Gaslighting van toepassing is op de angst campagne van de overheid bij het verplichten van niet-werkende mondkapjes onder de noemer “gezondheid”. Weet daarbij dat een mondkapje zeer reële, negatieve bijeffecten heeft voor de gezondheid van de drager, en dat tot voorkort Van Dissel, Rutte en De Jonge allen het mondkapje terecht als schijnveiligheid beschreven. Ondertussen is dit wettelijk verplicht gesteld. Hoe verhoudt dit zich tot de definitie van Gaslighting?

Actief onderdrukken van feiten

Het is duidelijk niet alleen flood the zone, soms is het uiteraard benodigd hardhandig onwelgevallige feiten te verbergen. Terug dus naar de gatekeepers. Een actueel voorbeeld hiervan is dat verkiezingsfraude niet meer besproken mag worden op social media.

Voor de verkiezingen schepte Biden nog trots op over de grootste stemfraude-campagne ooit, nu is het door Big Tech verboden daar over te spreken. De met grootschalige verkiezingsfraude ‘verkozen’ Biden moet immers het Witte Huis in, en wel snel. Het narratief is “President-Elect Biden’. En Biden en Harris zijn zelfs uitgeroepen tot “Time’s Person [sic] of the Year”, terwijl beiden amper hun kelder uit zijn gekomen tijdens de verkiezingen in 2020. Alles moet voor dit verhaaltje plaatsmaken, inclusief onwelgevallige feiten over fraude en corruptie.

NOS nieuws

Zie in deze context ook de ‘Meest eerlijke verkiezingen ooit’ uitspraak ter ondersteuning van “President-Elect Biden”. Iedereen kan met eigen ogen zien dat er op onvoorstelbaar grote schaal gefraudeerd is, toch is het officiële verhaal – het gekozen narratief – dat de verkiezingen eerlijk waren. Zelfs de ‘Most Secure in US History‘. Als je liegt, hebben we uiteraard geleerd in het relatief recente verleden, dan moet je het groot maken.

Je ziet hier de selectie van feiten. Je vindt wat mensen die onwaarheden verkondigen die passen in het gewenste narratief, zoals een official van de Department of Homeland Security in bovenstaand voorbeeld. En je hebt ‘feiten’ die passen bij het narratief. Wat doe je met afwijkende feiten? Dat zijn de ideeën van Russische trollen, van complotgekkies, etc. Die feiten ridiculiseer en onderdruk je, en Big Tech helpt daarbij graag.

Het lijkt er veel op dat Big Tech en de Media de bevolking aan het gaslighten is over de Bidens en de verkiezingsfraude, ogenschijnlijk om Kamala Harris anti-democratisch te injecteren als president.

Belangen bepalen het narratief, behalve die van de bevolking

Dan is de vraag, wiens agenda wordt uitgerold met het griepvirus-narratief? Een follow the money vindt vrij snel de volgende belangenpartijen:

  • De Big Tech machtsgreep, dat uit is op het volledig digitaliseren van de mensheid, o.a. met Facebook, Twitter, Google/YouTube, Amazon, Microsoft en een grote rol voor Bill Gates.
  • De Big Pharma machtsgreep, wereldwijd manifesteren farmaceuten zich als nooit te voren, ze grijpen totalitaire macht in de medische staat van beleg en strijken miljarden op aan inkomsten, met een grote rol voor de WHO (onderdeel van de VN) en Bill Gates.
  • De economische machtsgreep van het wereldwijd opererende grootkapitaal, onder de noemer World Economic Forum, “The Great Reset” zoals verteld door Klaus “Dr Evil” Schwab.
  • De “duurzaamheids”-agenda van de Verenigde Naties, waaronder de Sustainable Development Goals, een machtsgreep uitgevoerd door de energie-giganten. Deze agenda is ook bekend onder Agenda 21 en recenter Agenda 2030. Met gastrolletje voor de ongekozen PvdA Eurocommissaris Frans Timmermans die de Groene Revolutie opdringt via de EU.

Het virus-narratief wordt gebruikt om wereldwijd diverse lelijke agenda’s door te voeren. Helaas slagen ‘onze’ overheden NL (dictatuur), EU en VN (technocratie), World Economic Forum en “Big Tech” (Corporatisme) goed in het bepalen van hun gewenste verhaal. Herinner, Mark Rutte heeft 700FTE (zo’n 1000 medewerkers dus) actief aan het werk, om het gezondheids-narratief te verkondigen en alle media daarin mee te krijgen. Hij moet de agenda van de genoemde belangenpartijen in Nederland uitrollen, en gebruikt daarvoor de voor hem vastgestelde narratieven. En zoals we hoorden van Volkskrant hoofdredacteur Pieter Klok, lukte dat in Nederland dus uiterst goed.

Een blik op het narratief van ‘bioveiligheid’

Het narratief van ‘bioveiligheid’ slaagt, zoals u weet, goed. We zijn onze grondwet en vele mensenrechten kwijtgeraakt. Maar iedereen heeft sinds dit jaar wel een persoonlijke recht op gezondheid verworven. Uiteraard uitsluitend omdat dit nodig is in het narratief. Anderen zijn mede-verantwoordelijk geworden voor het borgen van jouw nieuwe persoonlijke recht: je gezondheid. En je gezondheid blijkt een recht dat je actief moet afdwingen bij anderen. Je herkent het volgende voorbeeldje ongetwijfeld:

Andere mensen, die geen niet-werkend mondkapje dragen, zijn een zwaar risico geworden voor jouw persoonlijke gezondheid! En je hebt als mens recht op bioveiligheid, dus moet je andere mensen aanspreken op het feit dat zij niet hun niet-werkende mondkapje op hebben. Iedereen die geen niet-werkend mondkapje draagt is een staatsvijand die iedereen in lockdown houdt. Anderen vermoorden jouw oma als die niet ook continu een niet-werkend mondkapje dragen!

Het feit dat niet-medische mondkapjes de verspreiding van virussen niet verminderen is een publiek geheim ondertussen. Zelfs medische mondkapjes houden virussen niet tegen. Toch hoort het mondkapje vast in het bioveiligheid-narratief, echter wel voor andere doeleinden. De cognitieve dissonantie is hier in ieder geval overduidelijk.

De mondkapjesplicht schendt Artikel 10 van de grondwet over de persoonlijke levenssfeer. Ongevaccineerden toegang weigeren is discriminatie, verboden in de grondwet. Mensen vragen naar hun medische geschiedenis is ook inbreuk op de wet. En zoals Rico Brouwer signaleert, gaat dit uiteraard ook gelden voor Artikel 11 over de onaantastbaarheid van het lichaam, met het direct of indirect verplichten van het ‘vaccin’:

Iedereen die niet vrijwillig het ‘vaccin’ in laat spuiten, vormt een reële bedreiging voor jouw persoonlijke bioveiligheidsrecht. Dus is het aan heel Nederland om vaccinweigeraars te overreden, te confronteren met hun denkfouten, onder druk te zetten op alle mogelijke manieren om alsnog het spuitje te accepteren. De maatregelen in Nederland duren immers voort omdat nog niet iedereen met het grotendeels ongeteste GMO mRNA goedje heeft in laten spuiten. Als iedereen zich nu gewoon laat injecteren, dan kunnen de maatregelen afgeschaald worden. Misschien moeten we weigeraars de toegang tot de samenleving gewoon maar ontzeggen, dat is immers hun eigen keuze/schuld.

Je kent de retoriek ondertussen maar al te goed. Het is allemaal onderdeel van het narratief. Je ziet ook hoe de overheid slim het narratief inzet om je het gewenste beleid te laten volgen. En ook in dit geval zet men in op de “verdeel en heers”-aanpak, speel de bevolking uit tegen elkaar: “Alleen samen krijgen we het virus onder controle.” Het samen-appèl maakt het gedrag van de ander ineens jouw verantwoordelijkheid. De ander is dus het grote gevaar, een fijne boodschap van je overheid. Het werkt ongetwijfeld uitstekend voor de volksgezondheid.

Cognitieve dissonantie wordt uiteraard Gaslighting als je met deze aanpak vervolgens mensen dingen laat doen die tegen hun eigen interesse zijn. Je kunt je daarbij wellicht eens afvragen waarom de overheid zo graag de bevolking wil injecteren met nano-technologie, met welk doel en welke belangen hier precies spelen. Herinner, de voorgestelde injectie voor deze griep is technisch gezien geen vaccin.

Wiens belangen worden behartigd in het ‘Bioveiligheid’-narratief?

Wereldwijd worden overheden door de EU, VN/WHO en de World Economic Forum onder druk gezet, op allerlei manieren, om te conformeren aan het opgelegde “gezondheids”-beleid. Het spel wordt steeds duidelijker. Je hoeft niet lang te zoeken naar de banden van de VN/WHO en Bill Gates als vaccin-fabrikant, als voorbeeld. Het is te zien voor iedereen die het wil zien.

Het globalisme, The Great Reset en de Groene Revolutie van o.a. de EU/Timmermans (PvdA) moet door. Het moet door, koste wat kost, er is geen alternatief. En omdat het grote, morele gelijk aan hun kant staat, vinden ze zelf in hun verhaal, is elk middel toegestaan, legaal en illegaal. En die belangen zijn er uiteraard niet voor jou en mij. De belangen van burgers spelen geen rol in het debat over ‘onze’ toekomst.

Aldus het gezondheids-narratief en het nieuwe normaal van Minister President Mark Rutte (VVD), Volksgezondheid met De Jonge (CDA), Justitie met Grapperhaus (CDA), Minister van Defensie Bijleveld (CDA) en Minister van Nepnieuws en “Rusland!”-roepen Ollongren (D66), actief gesteund als die worden in het kabinet door de ChristenUnie. Met CDA en ChristenUnie in de regering is het gevoerde beleid uiteraard heel christelijk, toch? Dit jaar dus geen Kerst en geen Oud-en-Nieuw festiviteiten. Wel de winkels dicht, restaurants dicht en een avondklok.

Nog een voorbeeld van een politiek narratief?

Herinner je nog dat vlak voor de verkiezingen in 2016 NPO2 de “documentaire” wilde uitzenden over Jesse Klaver? Dat stukje GroenLinks verheerlijkende propaganda lukte toen uiteindelijk niet, en de GroenLinks promo-video ging uiteindelijk in ‘première’ niet bij de publieke omroep maar in Carré. Het is nu weer verkiezingstijd en men probeert het gewoon weer: De NPO documentaire over de D66 Minister van Hoop: Sigrid Kaag.

Het narratief hier: Sigrid Kaag (D66) als Minister van Hoop, binnenkort de eerste vrouwelijke Nederlandse premier. (Voorbeeld overgenomen van Ongehoord Nederland: “Ze schamen zich nergens meer voor.”) Hoewel Sigrid Kaag (D66) toch een wat dubieuze achtergrond heeft met ogenschijnlijk flink internationale belangenverstrengeling, wordt ze nu geframed als Minister van Hoop terwijl ons toch eerder het tegenovergestelde van toepassing lijkt.

Schaamteloze, officiële politieke propaganda, een bewust stukje D66-verheerlijking volledig op de kosten van de bevolking. En omdat alle betrokken kopstukken lid zijn van D66 lukt het dit keer wel waar het met GroenLinks niet lukte. Bekostigd door de belastingbetaler die geen nee kan zeggen, uitgezonden als documentaire op de NPO, vlak voor de verkiezingen, met als doel de bevolking te beïnvloeden in de verkiezingsperiode. Het komt uiteraard niet als verrassing. Het is leugens en misleiding wat de klok slaat tijdens de verkiezingen.

Conclusie

Het gaat niet meer over feiten, het gaat alleen nog over het narratief. En als je het verhaal consistent houdt en van alle kanten op mensen afvuurt (middels de agenda-setting theory, flood the zone, etc), gelooft de bevolking dat. Maar daarvoor moet je wel hardhandig alle onwelgevallige feiten onderdrukken, mensen isoleren van de realiteit. En dat is dus precies wat je ziet gebeuren.

“If you tell a lie big enough and keep repeating it, people will eventually come to believe it. The lie can be maintained only for such time as the State can shield the people from the political, economic and/or military consequences of the lie. It thus becomes vitally important for the State to use all of its powers to repress dissent, for the truth is the mortal enemy of the lie, and thus by extension, the truth is the greatest enemy of the State.”
— Joseph Goebbels over The Big Lie

Heel ‘normaal’ allemaal, dus, die ‘nieuwe normaal’. Lang leve de sociale wetenschappen. Grote plannen zijn op stoom gebracht, dit gaat niet weg uit zichzelf. De bangmakerij is ook oneindig. Vanaf maart wil de overheid bijvoorbeeld 10 miljoen testen per maand gaan uitvoeren op Nederlanders. De overheid wil dat elke Nederlander zich maandelijks gaat laten testen. Dit gaat zeker niet vanzelf weg, hier dient een heel andere agenda dan die van de volksgezondheid.

Maar herinner:

You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
— Abraham Lincoln

Het is dus een kwestie van tijd totdat voldoende mensen het spel doorzien en het echte normaal wordt hersteld door de bevolking zelf. En dat moment komt dichterbij met elke gestoorde beleidskeuze van de overheid. De waarheid is de vijand van de leugen, en de waarheid is geduldig en volhardend.

Tot dan, terwijl de overheid actief groepsimmuniteit probeert te voorkomen en ontkennen, wensen we je een fijne kerst in openluchtgevangenis Nederland. Aanschouw het nieuwe normaal in al haar pracht!

Het is duidelijk dat onafhankelijke, decentrale nieuwsvoorzieningen nu meer dan ooit nodig zijn voor eerlijk nieuws zonder censuur.