We zagen in afgelopen berichtgeving dat er in de grote media sprake is van groepsdenken, grote politieke organisaties die spreekpunten genereren vergezeld van vergaande onderlinge afhankelijkheden in grote, zakelijke mediaorganisaties.

Nu spreken we over het thema wetenschappelijk materialisme en de implicaties daarvan.

Wetenschappelijk materialisme

Eerst weer een blik op de definities:

Materialisme is de filosofie die de werkelijkheid, ook emoties en andere processen in het menselijk brein, uiteindelijk herleidt tot materie, dit in tegenstelling tot het idealisme of het spiritualisme.

Materialisme in deze context is niet zozeer de liefde voor gadgets en bling-bling. Wetenschappelijk materialisme betreft het uitsluiten van alles wat niet fysiek materieel is en of wetenschappelijk is bewezen. De visie dat iets niet waar is als er geen overeenstemming binnen de wetenschap over bestaat dat het waar is.

De grondaanname hierin is dat de wetenschap ondertussen alles op grote lijnen wel al weet en de boel op orde heeft. Alleen al de eenzijdige gerichtheid van de geneeskunde op het voorschrijven van dure medicijnen om symptomen te onderdrukken – in plaats van de oorsprong te genezen – zou duidelijk moeten maken dat er wat mis is.

De aanname dat de wetenschap alles onder controle heeft blijkt ook nader bezien niet de volledige waarheid. Zo legt de Engelse onderzoeker Rupert Sheldrake uit dat het bestaan en de werking van bewustzijn, bijvoorbeeld, verre van wetenschappelijk doorgrond is. Hij spreekt mede daardoor van een wetenschapswaan.

Berichtgeving in de grote media moet echter passen binnen het geloof van wetenschappelijk materialisme. Buiten de boot valt wat niet wetenschappelijk bewezen is. Of correcter: Buiten de boot valt wat niet door de reguliere wetenschap als groep wordt gezien als bewezen feit. Wetenschappelijk bewezen waarheden zijn continu aan verandering onderhevig, de groepsvisie van wetenschap verandert flink wat trager.

Er speelt uiteraard ook een belangenspel

De grote farmaceutische bedrijven zijn binnen hun bedrijfsmodel niet gediend van geneeskunde door gebruik van planten die gewoon in de natuur groeien. Daar valt geen geld aan te verdienen. Laat staan dat ze interesse hebben in berichtgeving over schadelijke bijwerkingen van medicijnen, vaccinaties, etc.

De officiële kankerbehandeling, bijvoorbeeld, gaat niet verder dan het zeer winstgevende ‘snijden, vergiftigen en verbranden‘. Voor het voorkomen en genezen moet je elders zijn. Fabrikanten van anti-depressiva hebben geen interesse in alternatieve oplossingen zoals meditatie, mindfulness, yoga, tai chi, gezonde voeding en pre- en probiotica.

De telecomindustrie is op hun beurt niet gebaat bij berichtgeving over nadelige gezondheidseffecten van elektromagnetische straling. Zij zullen dit blijven ontkennen en bestrijden aangezien dit een serieuze bedreiging is voor hun inkomstenbron. Maar voor straling van zendmasten, wifi en mobiele telefoons zijn er, net als bij roken en asbest, wel degelijk vele wetenschappelijke aanwijzingen dat er schadelijke effecten zijn voor onze gezondheid:

Elektromagnetische straling wordt […] vergeleken met roken of asbest: lang zijn de gevaren genegeerd of gebagatelliseerd, terwijl wetenschappelijk onderzoek genoeg aanwijzingen geeft over schadelijke gevolgen voor de gezondheid. […] Ruim 180 academici uit 36 landen die laatst een brandbrief naar de Europese Commissie stuurden […] stellen dat de relatie tussen straling en kanker, Alzheimer en mannelijke onvruchtbaarheid al lang is aangetoond en dat de precieze schadelijkheid van 5G-straling nog onduidelijk is.

Wie betaalt bepaalt

Uit de praktijk blijkt ook dat wetenschappelijk onderzoek vaak (mede) gefinancierd wordt door de betreffende industrie zelf. Hierdoor zijn er grote vraagtekens te zetten bij de onafhankelijkheid van de onderzoekers. De industrie is zelf een grote belanghebbende in het geheel, wat een serieus risico op beïnvloeding van het onderzoek of van de uitkomsten met zich meebrengt.

Zo heeft de University of Washington bijvoorbeeld voor 326 wetenschappelijke onderzoeken naar de biologische effecten van elektromagnetische straling, uitgezocht of de uitkomsten beïnvloed worden door degene die het onderzoek betaalt. Hieruit blijkt dat 70% van de onafhankelijke onderzoeken schadelijke effecten aantoont. Een meerderheid. Terwijl dat van onderzoek gefinancierd door de telecomindustrie slechts 32% is, een minderheid. Hieruit blijkt dat wel degelijk geldt dat ‘Wie betaalt, bepaalt’.

En dit geldt uiteraard ook voor vele andere industrieën. Onlangs waren bijvoorbeeld de tabaksindustrie en Monsanto nog in het nieuws, omdat ook zij wetenschappelijk onderzoek aantoonbaar hebben beïnvloed om hun eigen financiële belangen veilig te stellen.

Het verlies van de menselijke factor

Net als de tabaksindustrie, gaan Facebook, Apple en Google je uiteraard niet vertellen dat geluk in het leven niet te vinden is door een betere smartphone of smartwatch. Deze partijen zijn ondertussen druk bezig met het realiseren van kunstmatige intelligentie en transhumanisme.

Als je niet bekend bent met het feit dat er significant leven na de dood is, zelfs dat overlijden een functie heeft in een groter geheel, wordt het aantrekkelijk om te proberen het leven oneindig te verlengen, koste-wat-kost. Het ontkennen van alles behalve de materialistisch wetenschappelijke overtuiging, gecombineerd met vergaande technologie en zo goed als onbeperkt geld, leidt op termijn tot het einde van de menselijkheid en zelfs mensheid. Onderzoek ook het werk van Google’s Ray Kurzweil eens.

De gedeeltelijk of volledig synthetische mens is reeds onderweg. En zoals dat gaat, staan de geweldrobotten van DARPA weer voorop. En de zeer behendige DARPA-robots zijn uiteraard slechts wat men ons vrijwillig laat zien. De eerste (vrouwelijke!) robot heeft reeds een nationaliteit. Als bedrijven als personen gezien worden, met bijbehorende mensenrechten, waarom dan niet ook robots? Grote bedrijven zullen hier voordelen (€) zien, een kwestie van tijd dus. En gezien de huidige aandacht voor gender-diversiteit lijkt ook een baan geplaveid voor de sekse van robot.

En dan zijn we nog niet begonnen over de nachtmerrie die heet de Smart City. Daar voorziet het grootbedrijf in ieder geval miljardenwinsten. Plannen als 5G, het Internet der Dingen en Smart Cities bestaan vooral voor het creëren van recordwinsten voor het grootbedrijf.

Of je nu fan bent van de diensten van Google, Facebook, Twitter, Apple, KPN en Ziggo/Vodafone of niet, Big Tech, Big Pharma, Big Telecom en Big Media bieden bij nader onderzoek zeer onprettige beloftes voor onze toekomst. Ze hebben een visie die echter wel voor veel financiële winst en macht moet gaan zorgen. En één keer raden waar die winst en macht vandaan moet komen. Juist, die wordt bij jou weggehaald.

Jij bent slechts betrokken in al deze plannen als meewerkend voorwerp. Jouw gezondheid en inspraak vormen hierin een weg te nemen beperking voor het grootbedrijf. Daarvoor zijn arbitrage mechanismes als investeerders­bescherming in het leven geroepen om potentiële winsten te borgen en bevolkingsinspraak daarover onmogelijk te maken.

Groepsdenken: Een controlesysteem

Hoewel jij betaalt voor een abonnement op krant en TV, komt het merendeel van de inkomsten van het kranten- en TV-bedrijf van adverteerders, belangenorganisaties en (verkapte) subsidies. Je betaalt als abonnee slechts een beperkt deel van de kosten. Met immer teruglopende aantallen betalende abonnees wordt de rol van adverteerders, belangenorganisaties en subsidies nog belangrijker.

Veruit het meeste advertentiegeld gaat tegenwoordig naar Google en Facebook. Het in de gratie blijven bij het adverterend grootbedrijf is van levensbelang voor de grote, zakelijke media. Kritiek over het functioneren van het grootbedrijf is dus schaars. Zeker als het gaat over de machtsinvloed van deze partijen op politiek en overheid. Zeker als het gaat over nadelige gevolgen daarvan voor jouw gezondheid. Zeker als het gaat over de realiteit van de minimaal resterende inspraak door de bevolking. (Herinner hier bijvoorbeeld het voornemen tot het afschaffen van de dividendbelasting.)

Binnen dit belangenspel is uiteraard geen bedrijf te vinden dat jou hierover vrijwillig gaat vertellen. Een controlesysteem klinkt misschien een beetje als een complot theorie, maar dat is het niet. Het samenkomen van grote belangen en het bijbehorend wegdrukken van inspraak en weerstand is zeer logisch. Dit is immers gewoon het bekende psychologische fenomeen groepsdenken. Maar het vormt wel ook automatisch een controlesysteem. Daarover binnenkort meer.

Platform Bewuste Media

De weg naar beter start bij het verbreden van de discussie. Een kunstmatig beperkte weergave van de realiteit en opgelegde beperkingen in de vrijheid van meningsuiting, bieden niet de mogelijkheid tot rationeel en onafhankelijk denken en handelen. Diversiteit in berichtgeving biedt dat wel.

Het bundelen en laagdrempelig aanbieden van alternatieve en afwijkende informatiebronnen, daar zien we een rol voor onszelf. Vandaar dat we gestart zijn met Platform Bewuste Media. Een eerste resultaat daarvan is al te zien op GezondeMedia.nl. Volg onze blog op Bouwen aan Beter voor meer informatie over onze initiatieven.